Terug naar overzicht kunstenaars

Anita Brus
Hotel New York, gemengde technieken (pen, inkt, stift, aquarel), 27 x 21cm, 22 december 2019
Kerst in Taboe, gemengde technieken (pen, inkt, stift, aquarel), 29 x 21 cm, 26 december 2019
Tango Terras, gemengde technieken (pen, inkt, stift, aquarel), 27 x 21 cm, 27 december 2019
KIT Amsterdam, Mariano en Cosima, gemengde technieken (pen, inkt, pastel), 30 x 21 cm, 14 mei 2004
Academia de Tango, 1 mei 2004, gemengde technieken (pen, inkt, pastel, aquarel), 30 x 21 cm, 2004
La Covacha Madrid, gemengde technieken (pen, inkt, stift, pastel), 21 x 14 cm, 22 augustus 2011
Milonga Fifi Madrid, gemengde technieken (pen, inkt, stift, pastel), 21 x 14 cm, 24 augustus 2011
La Catedral de Tango Buenos Aires, gemengde technieken (pen, inkt, stift, aquarel), 30 x 21 cm, 6 augustus 2003

KLIK HIER OM JOUW FAVORIETE KUNSTWERK VAN DEZE KUNSTENAAR TE KIEZEN

Over Anita Brus

Anita Brus gaf jarenlang beeldende vorming, tekenen en kunstgeschiedenis aan creativiteitscentra en op middelbare scholen, tot zij besloot zich op de Spaanse taal te gaan richten. Tegenwoordig werkt zij als docent Spaans.
Zij werkte 8 jaar als redactielid van het Tangotijdschrift La Cadena. Daarvoor schreef zij artikelen (interviews en achtergrondartikelen over de tango) en maakte illustraties.
Haar beeldende opleiding kreeg zij in Leeuwarden en Amersfoort; Larenopleiding tekenen/textiele werkvormen in Leeuwarden (1978-1982) met een vervolg aan de Academie voor Beeldende Vorming in Amersfoort; tegenwoordig de HKU - Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (1982-1984).

Over haar tekeningen en haar relatie tot de tango:

“Na jaren tekenen en tangodansen kwamen deze twee “liefhebberijen” samen toen ik in 2003 voor het eerst door Argentinië reisde. Ik teken altijd als ik reis en heb me vaak afgevraagd waarom ik dat doe. Waarschijnlijk komt het voort uit de behoefte ‘iets van het land mee te willen nemen’. En wat kon ik anders meenemen van Argentinië dan de tango! Ik danste en tekende er tussen het dansen door. Zo kon het gebeuren dat het dansen mijn tekeningen bepaalde, niet alleen omdat ik ‘het dansen’ in beeld bracht maar ook omdat ik ten dans werd gevraagd. Dan werd ik gedwongen te stoppen met tekenen en was de tekening automatisch ‘af”. Het dansen hielp mij dus bij het besluit een tekening af te ronden, nog voordat ik de situatie ‘dood’ tekende (wat soms gebeurt als je te lang op een tekening doorwerkt).

Later ging ik door met het tekenen van dansers in verschillende salons in bijvoorbeeld Madrid, maar ook in Rotterdam, Amsterdam en Utrecht; nu niet om “iets van het land mee te nemen” zoals in Argentinië, maar om iets van de tango mee te nemen, als herinnering aan wat ik zag. Wat mij interesseert in de tango is de weergave van het moment en de plek; het ‘vangen’ van de dansers in het moment door hun houding te typeren, evenals de details van hun kleding en de sfeer van de omgeving”.

infoInformatie voor Pers